Mijn naam is Angela Velthuis, ik ben geboren op het platteland in een boerengezin. Hard werken en buiten zijn waren belangrijk. 

Ik weet hoe het is om een druk leven te hebben, gevuld met zorgen voor anderen. Als moeder van 4 kinderen was er altijd genoeg te doen. Na 2 keer een gebroken been en een trage revalidatie vol ongeduld, werd het tijd om voor mezelf te zorgen.

Dat bleek niet eenvoudig: ik werkte in de zorg omdat ik zo goed voor een ander kon zorgen. Om voor mezelf te zorgen was veel meer nodig dan op tijd gaan eten en slapen.

Als ik een keer wat nodig had, dan ging ik een uurtje sporten of naar de sauna zodat ik weer in volle galop door kon met mijn leven. 

De weg die ik volgde was er een van verwachtingen, in de eerste plaats die van mijzelf. 

Waarbij een van de moeilijkste hobbels was om werkelijk te leren VOELEN. Voelen met mijn hart zonder er een oordeel over te hebben.

En pas daarna om van daaruit mijn keuzes te maken. 

Toen ik eenmaal kon voelen dat ik mocht volgen wat mijn hart mij ingaf, kon ik als unieke zelf gaan bloeien. En werd het veilig om te voelen. En zo verscheen langzaamaan mijn eigen pad.

Ik heb een reis naar binnen gemaakt, naar mijzelf en uiteindelijk was het helend. En de reis gaat nog elke dag door maar de onderstroom is krachtig en licht.

Wat mij ‘overkomen’ is was geen toeval of gewoon pech; het was bedoeld om van te leren. Het universum geeft ons heel wat signalen die we kunnen volgen en ik leer nog elke dag van wat het me wil vertellen.  

Cranio Sacraal therapie was een manier om buiten gebaande paden te stappen en te gaan voelen, Natuurgeneeskundige Energetische therapie een manier om mijn persoonlijke kracht te hervinden. Voeg dit bij jarenlange oefeningen met lichtwerk en mijn zorg- en levenservaring en er ontstaat een uniek mengsel. Mijn leven is steeds meer een uiting van alles wat ik verzameld heb; ik deel mijn wijsheid graag en help jou je leven weer op de rit te krijgen en dingen anders te ‘zien’.

Als verpleegkundige heb ik bijna 20 jaar lang ondersteuning geboden bij bevallingen; duizenden pasgeborenen heb ik vastgehad, getroost, geknuffeld en aangelegd. Toen al merkte ik dat het belangrijk is om de rust in mezelf te voelen om werkelijk troost te kunnen bieden.  

En dat oervertrouwen had ik ook nodig om vrouwen werkelijk bij te staan in het meest krachtige proces dat hen moeder maakt. 

Werken in het ziekenhuis werd vervangen door werken in de thuiszorg. Ook bij sterven bleek het belangrijk om mijzelf te kunnen voelen. Dat geeft de ander vertrouwen om los te laten zodat er minder controle hoeft te zijn.